24 Ιανουαρίου – 22 Φεβρουαρίου 2020
ΤΡΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Jumana Manna
Το The Island Club παρουσιάζει Τρεις Ταινίες της Jumana Manna: Blessed Blessed Oblivion (2010), The Umpire Whispers (2010) και A Sketch of Manners (Alfred Roch’s Last Masquerade) (2013).
Blessed Blessed Oblivion, 2010, 21 λεπτά, Βίντεο HD
Η Jumana Manna σκιαγραφεί τις ανδρικές συμμορίες της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, όπως εκδηλώνονται στα γυμναστήρια, τα γκαράζ και τα κουρεία της περιοχής. Εμπνευσμένη από το Scorpio Rising (1963) του Kenneth Anger, η ταινία Blessed Blessed Oblivion χρησιμοποιεί τη μουσική και το κολάζ ως μέσα ειρωνικού σχολιασμού. Αποστασιοποιημένη αλλά και γοητευμένη από τους χαρακτήρες της, η Manna καταλήγει να συμμερίζεται τις αντικρουόμενες επιθυμίες του πρωταγωνιστή της, ο οποίος μεταπηδά από το απελπισμένο παραλήρημα στην απαγγελία επικής ποίησης και στον αναίσχυντο αυτοεγκωμιασμό.
The Umpire Whispers, 2010, 15 λεπτά, Βίντεο HD
Πέντε χρόνια αφού εγκατέλειψε την αγωνιστική κολύμβηση, η Manna συναντά τον προπονητή της και επιδιώκει να αναβιώσει ένα σύνηθες συμβάν από τα εφηβικά της χρόνια, όπου εκείνος της κάνει μασάζ και εκείνη του το ανταποδίδει. Η ταινία εξετάζει την οικειότητα που μπορεί να προκύψει μεταξύ ενός προπονητή και των αθλητριών του, διερευνώντας τα όρια που διέπουν τις εν λόγω σχέσεις.
A Sketch of Manners (Alfred Roch‘s Last Masquerade), σενάριο σε συνεργασία με τον Norman M. Klein, 2013, 12 λεπτά, Βίντεο HD
Ο Alfred Roch ήταν ένας πολιτικός με μποέμικη φινέτσα, μέλος του Εθνικού Παλαιστινιακού Συλλόγου. Το 1942, στο αποκορύφωμα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ο Roch διοργανώνει έναν αποκριάτικο χορό, που τελικά θα αποτελέσει τον τελευταίο χορό αυτού του είδους στην Παλαιστίνη. Αφορμώμενη από μια φωτογραφία αρχείου, η ταινία αποτυπώνει μια αντισυμβατική και πολυτελή έκφανση της παλαιστινιακής αστικής ζωής πριν το 1948. Περιμένοντας σιωπηλά τη λήψη μιας ομαδική φωτογραφίας, οι αμασκάρευτοι και μελαγχολικοί πιερότοι προμηνύουν εν αγνοία τους ένα αβέβαιο μέλλον.
H Jumana Manna (1987) είναι Παλαιστίνια καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Κύρια μέσα της δουλειάς της είναι το φιλμ και η γλυπτική. Με ιδιαίτερη έμφαση στο σώμα και την υλικότητα, διερευνά πώς η εξουσία εκδηλώνεται στις ανθρώπινες σχέσεις, σε συνάρτηση με εθνικιστικές αφηγήσεις και ιστοριογραφίες του χώρου. Σπούδασε στην Εθνική Ακαδημία Τεχνών στο Όσλο και έπειτα στο Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνια. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο Young Artist of the Year του A. M. Qattan Foundation, και το 2017 με το Ars Viva Prize for Visual Arts.
Στις ατομικές της εκθέσεις συμπεριλαμβάνονται οι εξής: Douglas Hyde Gallery, Ιρλανδία (2018), Henie Onstad Museum, Νορβηγία (2018), Mercer Union, Καναδάς (2017), Malmö Konsthall, Σουηδία (2016), Beirut Art Center, Λίβανος (2015), Chisenhale Gallery, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο (2015), Sculpture Center, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ (2014), Kunsthall Oslo, Νορβηγία (2013). Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, όπως: Centre Pompidou, Jeu de Paume (2017), Nordic Pavilion, 57η Μπιενάλε Βενετίας (2016), Kunsthalle Wien (2016), Μπιενάλε Λίβερπουλ (2016), 6η Μπιενάλε Μαρακές (2016), 20ή Μπιενάλε Σύδνεϊ (2016), Jerusalem Show VII και VIII, Al-Ma’mal Foundation (2014, 2016). Ταινίες της έχουν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ, όπως: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Viennale (2016), Berlinale Forum (2018), CPH: DOX, Κοπεγχάγη (2018), BAFICI, Μπουένος Άιρες (2013), Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρόττερνταμ (2017).